luns, 29 de febreiro de 2016

RECOMENDACIÓN LITERARIA DEL MARTES

Hoxe desde a nosa biblioteca vos recomendamos esta historia, que de seguro disfrutaredes moito:




Eduardiño, tiña un nariz moi, moi GRANDE. No colexio lle chamaban "Eduardiño o narigudo"

Pero ese nariz vai ser moi útil para ....




Hoy desde la biblioteca de nuestro colegio os recomendamos esta historia, que seguro disfrutareis mucho:


Eduardo, tiene una nariz muy, muy GRANDE. En el colegio le llaman " Eduardo el narizotas". Pero esa nariz le va a ser muy útil para ...

domingo, 28 de febreiro de 2016

CONTOS CORTOS

O "Conto Corto" deste luns titúlase, "Robinson Crusoe".

Alguén sabe que é este famoso personaxe da literatura? Claro que neste corto, vémolo en clave de humor.

Disfrutádeo!!!




martes, 23 de febreiro de 2016

SABEDES QUE ...

Seguimos  coñecendo Galicia, e hoxe ímos moi cerquiña, ao noso fermoso faro a "Torre de Hércules"



Aínda que non é o faro máis alto, si é o único romano que segue en activo,... E iso non é moco de pavo. Por iso os coruñeses pelexamos tanto para que o declarasen Patrimonio da Humanidade, e por iso é o símbolo da cidade.




Moi preto pode verse a estatua de Breogán (segundo a mitoloxía o pai do pobo galego... Galicia... “fogar de Breogán” di a letra do noso himno). Segundo a lenda, o fillo de Breogán divisou desde aí as costas de Irlanda, así que Breogán mandou construír unha torre para que os mariñeiros tivesen unha guía que os trouxese de volta.

 


Outra lenda di que Hércules chegou en barco á península para vencer ao xigante Gerión (que tiña atemorizada á poboación e obrigábaa a entregarlle aos seus fillos). Cortoulle a cabeza e enterrouna no lugar onde hoxe está a torre que leva o seu nome
Como vedes, o noso faro está  rodeado de lendas, pero o máis importante é, que pase ou que pase o sempre está a guiar aos mariñeiros. Aínda que as ondas do mar cheguen a medir 10 metros.






Seguimos  conociendo Galicia, y hoy nos vamos muy cerquita, a nuestro hermoso faro la "Torre de Hércules"
Aunque no es el faro más alto, sí es el único romano que sigue en activo,... Y eso no es moco de pavo. Por eso los coruñeses peleamos tanto para que lo declararan Patrimonio de la Humanidad, y por eso es el símbolo de la ciudad.

Muy cerca puede verse la estatua de Breogán (según la mitología el padre del pueblo gallego... Galicia... hogar de Breogán, dice la letra de nuestro himno). Según la leyenda, el hijo de Breogán divisó desde ahí las costas de Irlanda, así que Breogán mandó construir una torre para que los marineros tuvieran una guía que los trajera de vuelta.

Otra leyenda dice que Hércules llegó en barco a la península para vencer al gigante Gerión (que tenía atemorizada a la población y la obligaba a entregarle a sus hijos). Le cortó la cabeza y la enterró en el lugar donde hoy está la torre que lleva su nombre


Como veis, nuestro faro está  rodeado de leyendas, pero el más importante es, que pase lo que pase,  siempre está guiando a los marineros. Aunque las olas del mar lleguen a medir 10 metros.




 

luns, 22 de febreiro de 2016

RECOMENDACIÓNS LITERARIAS DOS MARTES

Hoxe, desde a biblioteca, queremos recomendarvos un libro de pictogramas, cunha historia moi divertida "O libro da selva".


Hoy, desde la biblioteca, os queremos recomendar un libro de pictogramas, con una historia muy divertida "El libro de la selva"

xoves, 18 de febreiro de 2016

VENRES DE POESÍA - MANUEL MARÍA


O poema deste venres titúlase "O Cuco" do noso poeta deste ano, Manuel María.




O Cuco

O cuco, cuco cuqueiro
O cuco, cuco cucón:
Madrugón e cantareiro!
Cantareito e madrugón!


Óese pola carballeira
o vello cuco souril
ao nacer en Primaveira
entre o Marzo e o Abríl:


O vello cuco, cucou
e moito máis cucará!
O cuco non me capou
e nunca me capará!


Polas mañas ben cediño
o cuco canta: "cú - cú ..."
Como o teño por veciño
eu trato ao cuco de tú!

mércores, 17 de febreiro de 2016

E TI, QUE PINTAS?

As compañeiras e compañeiros da clase de 1ºB, escolleron como pintor a Piet Mondrian.
Aquí tedes un video do pintor holandés, que convertiu a natureza en xeometría.
O vindeiro xoves coñeceremos a súa biografía.

Disfrutade este fermoso video!




Las compañeras y compañeros de 1ºB, han elegido como pintor a Piet Mondrian. Aqui tenéis un vídeo del pintor holandés, que convirtió la naturaleza en geometría.
El próximo jueves conoceremos su biografía.

Espero que os guste este hermoso vídeo.

martes, 16 de febreiro de 2016

SABEDES QUE ...?

Na nosa sección de "Sabedes que ...?" imos a empezar unha viaxe polos lugares mais fermosos de Galicia, claro que iso sempre é discutible. Pero como temos que facer unha selección, intentaremos ser o mais obxectivos posibles. Cada xoves coñeceremos un lugar.

Disfrutade da viaxe!!!

 A FERVENZA DO ÉZARO

Esta fermosa fervenza ten a peculiaridade de ser a única de Europa que desemboca no mar. Esta situada a carón da vila que lle da nome, Ézaro, na provincia de A Coruña, e nun dos lugares mais fermosos de Galicia, A Costa da Morte.
Ezaro ten un precioso paseo marítimo bordeando as súas praias e uns xardíns de ilusión, en días concretos ábrense as comportas do encoro e pódese gozar dunha vista preciosa da fervenza no seu maior apoxeo (de día e algunhas veces polas noites) coa súa iluminación é algo espectacular. Tamén ten o museo da electricidade e unha festa preciosa en agosto chamada "A festa dá praia"
Mirade que fermosura!



E aquí tedes un video:






En nuestra sección de "Sabéis que ...?" vamos a empezar un viaje por los lugares mas hermosos de Galicia, claro que eso siempre es discutible. Pero como tenemos que hacer una selección, intentaremos ser lo mas objetivos posibles. Cada jueves conoceremos un lugar.

Disfrutad del viaje!!!

 La CASCADA DEL ÉZARO

Esta hermosa cascada tiene la peculiaridad de ser la única de Europa que desemboca en el mar. Esta ubicada al lado de la villa que le da nombre, Ézaro, en la provincia de A Coruña, y en un de los lugares mas hermosos de Galicia, A Costa da Morte.
Ezaro tiene un precioso paseo marítimo bordeando sus playas y unos jardines de ilusión, en días concretos se abren las compuertas del embalse y se puede disfrutar de una vista preciosa de la cascada en su mayor apogeo (de día y algunas veces por las noches) con su iluminación es algo espectacular. También tiene el museo de la electricidad y una fiesta preciosa en agosto llamada "La fiesta da playa"
Mirad qué hermosura!

luns, 15 de febreiro de 2016

RECOMENDACIÓN LITERARIA DOS MARTES

Sabedes que chegaron á biblioteca uns amigos moi coñecidos por vós, Os Bolechas.

Podedes pasar a coller algún e lelo con vosos pais, seguro que a eles tamén lles gustan estes personaxes tan divertidos e que nos aprenden tantas cousas.


E, como estes hai máis na sección de novidades. 

A por eles!!!

CONTOS CORTOS

Así é como queremos celebrar o amor.




Así es como queremos celebrar el amor.

venres, 12 de febreiro de 2016

VENRES DE POESÍA

Seguimos con poemas do poeta galego Manuel María, ao que se lle dedica este ano o "Día das Letras Galegas"





Inverno

Están os campos nevados,
a xente xunto as lareiras,
os brandos encortellados
e os capós nas capoeiras.

As brandadas de aves frías
a berrar polos nabales.
Son moi pequenos os días
e grandes os temporales!

mércores, 10 de febreiro de 2016

E TI, QUE PINTAS?

Hoxe imos a coñecer mellor a vida deste famoso pintor, Vincent Van Gogh.



Neno de grandes ollos e cabelo avermellado.

Así  era o neno Vincent Van Gogh cando naceu o 30 de marzo de 1850 en Brabante (Holanda). Os seus pais eran Theodorus, un sacedorte protestante, e  Anna Cornelia.
A súa familia tiña un carácter ríxido e conservador. A súa nai ensinoulle a amar a natureza e as obras de arte. Foi o maior de seis irmáns. Os seus preferidos foron Theo e Wil que sempre o apoiaron.




Calado e observador

No colexio sempre foi un neno calado, atento e observador. E tivo moita facilidade para os idiomas. A súa diversión era pasear polo campo, cazar insectos, recoller flores e plantas, e debuxar todo o que vía.




Aos dezaseis anos colocouse de axudante nunha galería de arte da Haia. Aos vinte anos trasladouse a Londres. Alí namorouse por primeira vez, pero non tivo sorte. Empezou a ter un carácter un pouco arisco, como se sempre estivera de malhumor. Posteriormente trasladouse a París.

Traballou de profesor de idiomas en Ramsgate e en Isleworth. Axudaba na igrexa e decidiu estudar Teoloxía. Canso do latín e o grego marchouse a unha mina belga de Borinage. Sentiu vergoña de pertencer a unha familia burguesa e doou toda a súa roupa, comida e calzado a aqueles mineiros tan pobres.



Unha decisión moi acertada. E unha disputa.

Vincent decidiu dedicarse á pintura, En 1880 inscribiuse na Academia de Belas Artes de Bruxelas. Pasou dous anos na casa paterna de Nuenen. En París coñeceu aos impresionistas. En 1888 Vincent trasladouse a Arles, onde conviviu con Paul Gauguin.
A instancias súas, Paul Gauguin instalouse na "casa amarela" (así chamada pola cor das súas paredes) en outubro de 1888, pero a relación foi facéndose máis e máis difícil polo forte temperamento de ambos. No transcurso dunha discusión, Van Gogh chegou a atacar a Gauguin cunha navalla de afeitar; logo, arrepentido daquel arranque, cortouse o lóbulo da orella para expiar a súa culpa e fíxollo chegar a Gauguin, quen, lonxe de conmoverse ante aquela mostra de contrición, xulgábao xa como un tolo perigoso co que non tiña ningunha intención de convivir. Deste confuso lance (pois existen outras versións do mesmo) dan fe dous soados autorretratos do pintor cunha orella vendada; no segundo deles aparece fumando melancólicamente a súa pipa, ensimesmado e sombrío.

Esta era o seu cuarto en Arles:




O vivo colorido e as formas retortas caracterizan as súas obras de Arles entre as que destacan Catorce xirasois, a Casa amarela, Terraza de café pola noite ou a Cadeira de Van Gogh.




As cores dos seus cadros pasaron de ser marróns e escuros a tonalidades moi vivas e intensas. As paisaxes, os retratos e as flores sempre foron os seus cadros preferidos. Pintou máis de 900 cadros.






É un dos pintores que máis autorretratos fixo, como podedes ver neste video.


Aquí vos deixo un enlace onde podedes facer puzzles de cadros de Van Gogh.

Quebracabezas de cadros de Van Gogh.





Hoy vamos a conocer mas sobre la vida del famoso pintor Van Gogh.

Niño de grandes ojos y cabello rojizo.

Así es como era el niño Vincent Van Gogh cuando nació el 30 de marzo de 1850 en Brabante (Holanda). Sus padres eran Theodorus, un sacedorte protestante, y  Anna Cornelia.
Su familia tenía un carácter rígido y conservador. Su madre le enseñó a amar la naturaleza y las obras de arte. Fue el mayor de seis hermanos. Sus preferidos fueron Theo y Wil que siempre le apoyaron.

Callado y observador

En el colegio siempre fue un niño callado, atento y observador. Y tuvo mucha facilidad para los idiomas. Su diversión era pasear por el campo, cazar insectos, recoger flores y plantas, y dibujar todo lo que veía.
A los dieciséis años se colocó de ayudante en una galería de arte de La Haya. A los veinte años se trasladó a Londres. Allí se enamoró por primera vez, pero no tuvo suerte. Empezó a tener un carácter malhumorado. Posteriormente se trasladó a París.
Después trabajó de profesor de idiomas en Ramsgate y en Isleworth. Ayudaba en la iglesia y decidió estudiar Teología. Cansado del latín y el griego se marchó a una mina belga de Borinage. Sintió vergüenza de pertenecer a una familia burguesa y donó toda su ropa, comida y calzado a aquellos mineros tan pobres.

Una decisión importante, y una riña.

Vincent decidió dedicarse a la pintura, En 1880 se inscribió en la Academia de Bellas Artes de Bruselas. Pasó dos años en la casa paterna de Nuenen. En París conoció a los impresionistas. En 1888 Vincent se trasladó a Arles, donde convivió con Paul Gauguin.
A instancias suyas, Paul Gauguin se instaló en la "casa amarilla" (así llamada por el color de sus paredes) en octubre de 1888, pero la relación fue haciéndose más y más difícil por el fuerte temperamento de ambos. En el transcurso de una discusión, Van Gogh llegó a atacar a Gauguin con una navaja de afeitar; luego, arrepentido de aquel arranque, se cortó el lóbulo de la oreja para expiar su culpa y lo hizo llegar a Gauguin, quien, lejos de conmoverse ante aquella muestra de contrición, lo juzgaba ya como un loco peligroso con el que no tenía ninguna intención de convivir. De este confuso lance (pues existen otras versiones del mismo) dan fe dos célebres autorretratos del pintor con una oreja vendada; en el segundo de ellos aparece fumando melancólicamente su pipa, ensimismado y sombrío.

El vivo colorido y las formas retorcidas caracterizan sus obras de Arles entre las que destacan Catorce girasoles, la Casa amarilla, Terraza de café por la noche o la Silla de Van Gogh. 
A lo largo de su vida sufrió una serie de desequilibrios emocionales que lo llevaron entre otras cosas a cortarse la oreja y a vivir con una serie de trastornos.


Los colores de sus cuadros pasaron de ser marrones y oscuros a tonalidades muy vivas e intensas. Los paisajes, los retratos y las flores siempre fueron sus cuadros preferidos. Pintó más de 900 cuadros.


Es uno de los pintores que ha hecho más autorretratos. Los podeis ver en el último video.

Aquí teneis un enlace en el que podeis hacer puzzles de Vicent Van Gogh:

mércores, 3 de febreiro de 2016

E TI, QUE PINTAS?

Seguimos cos pintores do noso proxecto. Nesta ocasión é o pintor elexido polos nenos e nenas de 6A de Educación Infantil; de 1ºA e de 6º A de Educación Primaria.
Este xoves imos ver un par de videos moi interesantes, o vindeiro xoves saberemos máis da súa biografía.

O primeiro é un conto:




Neste imos a ver cuadros de Van Gogh coa música de Beethoven:


Seguimos con los pintores de nuestro proyecto. En esta ocasión es el pintor elegido por los niños y niñas de 6A de Educación Infantil; de 1ºA y de 6º A de Educación Primaria.
Este jueves vamos a ver un par de videos muy interesantes, el próximo jueves sabremos más de su biografía.
El primero es un cuento y el segundo son cuadros de Van Gogh con música de Beethoven.



martes, 2 de febreiro de 2016

SABEDES QUE ...

OS ESQUIOS SON ANIMAIS MOI ECOLÓXICOS?


Esquios que sementan árbores 

Se hai un animal ao que deberiamos agradecer por posuír un descoñecido espírito ecolóxico, son os esquios. En tempos de poucos  alimentos, estes roedores tenden a esconder a súa comida (sementes e froitos secos) enterrándoa no chan. Como a ardilla non posúe unha memoria espacial tan boa, moitas veces esquecen onde a enterraron, sementando sen querer máis dun millón de árbores.
Pero se hai un esquio famoso por vivir nun mundo de xeo e non abandoar, pase o que pase, a súa landra é este:
LOS ESQUIOS SON ANIMALES MUY ECOLÓGICOS?


Esquios que siembran árboles 

Si hay un animal al que deberíamos estar agradecidos por poseer un desconocido espíritu ecológico, son las ardillas. En tiempos de pocos  alimentos, estos roedores tienden a esconder su comida (semillas y frutos secos) enterrándola en el suelo. Como la ardilla no posee una memoria espacial tan buena, muchas veces olvidan donde la enterraron, sembrando sin querer más de un millón de árboles.
Pero si hay una ardilla famosa por vivir en un mundo de hielo y no abandonar, pase lo que pase, su bellota , es el que podeis ver en el video. 

luns, 1 de febreiro de 2016

NOVIDADE / NOVEDAD

A partir de hoxe os nosos blogues da Biblioteca, Rakonto e Rakonto Pequeno, poderan lerse en varias linguas.

Na columna da dereita encontraredes unha pestaña que pon "Traductor" non tedes mais que premer nel e escoller a lingua na que queredes ler todas as entradas.

Como ao traductor resúltalle dificil traducir do galego, e non é quen de traducir todas as palabras, a partir de hoxe o noso blog será bilingüe, en galego e castelán.

O texto en castelán irá en azul, para poder distinguilo cando se utilice o traductor.

Esperamos que deste xeito toda a nosa comunidade educativa, que é tan rica e tan diversa, poda compartir con nós istes blogues que facemos con ilusión e cariño.




A partir de hoy nuestros blogs de la Biblioteca, Rakonto y Rakonto Pequeño, podrán leerse en varias lenguas.

En la columna de la derecha encontrareis una pestaña que pone "Traductor", hacéis click  y escogéis la lengua en la que quereis leer todas las entradas.

Como a el traductor le resulta dificil traducir del gallego, a partir de hoy nuestro blog será bilingüe, es decir, en gallego y castellano.

Como veis el texto en castellano estará siempre en azul, para poder distinguirlo a la hora de usar el traductor.

Esperamos que esto sea de provecho para toda nuestra comunidad educativa, que es tan rica y tan diversa, y así pueda participar de estos dos blogs que hacemos con tanta ilusión y cariño.